🌿 Herfst – zichtbaar worden

Langzamerhand wordt zichtbaar wat eerst verborgen was onder de bladeren.

De schoonheid van de natuur komt tevoorschijn: de takken van de bomen, de aarde waarin alles groeit, de struiken vol rozenbottels.

Ik vind het prachtig.

De herfst raakt me altijd. Er is iets troostends aan het loslaten.

De bomen verzetten zich niet. Ze laten hun bladeren zachtjes vallen — niet omdat ze ophouden te leven, maar omdat ze ruimte maken voor rust en vernieuwing.

Misschien mogen wij dat ook leren: dat loslaten niet verliezen is, maar vertrouwen.

Soms zie je pas echt wat er is, wanneer alles wat eromheen hing verdwijnt.

In die stilte, in dat eenvoudige, komt schoonheid naar boven.

Niet de perfecte versie van wie je denkt te moeten zijn, maar de ware jij — de mens die al geliefd is, precies zoals je bent.

Ook jij bent mooi, precies zoals je bent.

Een geschenk voor deze wereld, de wereld waarin jij leeft.

God heeft jou naar Zijn evenbeeld gemaakt.

Je bent prachtig.

Ik ben blij dat jij er bent. 💛

Reflectievraag:

Wat mag jij deze herfst loslaten, zodat zichtbaar wordt wie je werkelijk bent? 🍂