de morgenstond

De morgenstond heeft goud in de mond

Er zijn van die ochtenden waarop alles stil lijkt te staan. De lucht zacht, de aarde nog slapend, en jij die daar staat — midden in een schepping die je hart raakt.

Vanmorgen was zo’n ochtend. En het eerste wat in mij opkwam was dat bekende gezegde:

“De morgenstond heeft goud in de mond.”

Wat komt er uit mijn mond?

Terwijl ik daar stond, dacht ik ineens aan mijn eigen woorden.

Zijn mijn woorden goud… of modder?

Spreek ik opbouwend, of breek ik soms af?

Zijn mijn woorden als zalvende olie, of als vergif dat ziek maakt?

Het raakte me. Want hoe mooi de natuur om mij heen ook is, zo verlang ik ernaar dat mijn woorden een weerspiegeling zijn van Gods hart.

Woorden van liefde.

Woorden van kracht.

Woorden die optillen, niet neerdrukken.

Woorden kunnen wonden… of helen

We weten allemaal hoe woorden kunnen raken.

Ik ben zelf ook vaak gekwetst door wat mensen zeiden — soms bewust, soms onbewust.

En eerlijk?

Soms hoorde ik hun woorden door de bril van mijn eigen gebrokenheid.

Er waren momenten waarop ik tot tien moest tellen voordat ik iets terugzei.

Momenten waarop ik achteraf ‘sorry’ moest zeggen, omdat mijn woorden niet klopten met het hart van God.

Woorden zijn krachtig. Ze kunnen wonden slaan, maar ook helen.

Wandelen en ontvangen

Al mijmerend liep ik verder en voelde ik dankbaarheid groeien.

Dankbaar voor deze plek waar wij mogen wonen.

Een plek waar de natuur mij rust geeft.

Waar ik kan ontladen van de drukte van alledag.

Waar ik de mooiste gesprekken heb met mijn Vader.

Waar mijn gedachten ruimte krijgen om tot woorden te worden.

Het zijn dit soort momenten waarop ik voel dat God dichtbij is.

Zacht. Liefdevol. Aanwezig.

Een zegen voor jouw dag

Ik bid je een goede dag toe.

En ook al zie jij misschien geen gouden morgenstond, vergeet dit niet:

Elke dag is bijzonder omdat jij leeft.

Jij bent uniek.

Jij brengt vreugde in het leven van anderen.

Zonder jou zou deze wereld niet compleet zijn.

God houdt van je — en ik ook.

“Mogen de woorden van mijn mond U behagen, HEER, het gepeins van mijn hart U welgevallig zijn.”

— Psalm 19:14